Korporacja Kuat Drive Yards znana jest przede wszystkim z budowy okrętów liniowych, jednak czasem podejmuje się produkcji mniejszych statków kosmicznych i z reguły są to bardzo ciekawe okazy. Nie inaczej jest z D5-Mantis. Formalnie nazwana patrolowcem, jest to w rzeczywistości silnie uzbrojona kanonierka przystosowana przede wszystkim do walki, a równocześnie całkowicie autonomiczna i zdatna do pełnienia długich samodzielnych misji. Ten niewielki statek wyposażono w uzbrojenie godne znacznie większej jednostki bojowej, jak również w szereg rozwiązań mających ułatwić jego naprawy i konserwację w sytuacjach podbramkowych.

Najbardziej charakterystycznymi elementami zewnętrznej budowy Mantisa są jego trzy moduły silnikowo-bojowe na rozkładanych wysięgnikach. Potężne wieżyczki wyposażone w działa dysponują dzięki temu rozwiązaniu bardzo dobrym polem ostrzału, a równocześnie statek może "złożyć się" do całkiem niewielkich rozmiarów chociażby po to, aby więcej tych jednostek dało się pomieścić w hangarze naziemnym lub na pokładzie okrętu. Całą zresztą konstrukcję Mantisa zaprojektowano tak, by zapewnić jak największą funkcjonalność przy jak najmniejszych rozmiarach, co widać między innymi w sposobie rozplanowania wnętrza: jest ono kilkupoziomowe i posiada niewiele ścian czy grodzi. Otwarte przestrzenie wewnętrzne i obszerne wielozadaniowe pomieszczenia wpływają wprawdzie negatywnie na wytrzymałość strukturalną D5, ale ułatwiają współpracę załogi oraz zapewniają łatwy dostęp do systemów wymagających w danym momencie naprawy.

Kanonierki D5-Mantis używane były w okresie zimnej wojny jako jednostki patrolowe oraz do rozpoznania bojem, a także w charakterze prywatnych transportowców przez łowców nagród. Ich wysoka cena sprawiła, że nie stały się szczególnie powszechne i nie weszły do produkcji wielkoseryjnej, co w sumie było na rękę ich użytkownikom.